Niedefiniowalne. ..?

"Uważamy, iż nie poznajemy duszy, ponieważ nie posiadamy żadnej wyobrażalnej lub dostrzegalnej zmysłowo idei, która wiązałaby się z tym dźwiękiem. To skutek przesądu.

Z pewnością nie poznajemy jej. Stanie się to jasne, gdy zbadamy, co rozumiemy przez słowo <<wiedza>>. O ułomności naszej wiedzy świadczy to nie bardziej niż niepojmowanie sprzeczności.

Samo istnienie idei konstytuuje duszę.

Świadomość, postrzeganie, istnienie idei - wszystkie wydają się jednym i tym samym.

Poradź się swego rozumu, przetrząśnij go. Cóż tam znajdujesz prócz różnych spostrzeżeń lub myśli? Co masz na myśli, [wypowiadając] słowo <<umysł>>? Musisz mieć na myśli albo coś, co postrzegasz, /albo/ coś, czego nie postrzegasz. Niepostrzegana rzecz stanowi sprzeczność. Sprzecznością jest (także) <<mieć na myśli>> jakąś rzecz, której nie postrzegasz. W całej tej sprawie dziwnie oszukują nas słowa.

Umysł jest konglomeratem spostrzeżeń. Usuń spostrzeżenia, a usuniesz umysł, ustanów spostrzeżenia, a ustanowisz umysł.

Powiadasz, że umysł to nie spostrzeżenia, lecz owa rzecz, która postrzega. Odpowiadam: oszukują cię słowa <<owa>> oraz <<rzecz>>; są one mgliste, puste, pozbawione znaczenia."

George Berkeley, Dzienniki filozoficzne

  ***

"O miłości wiemy niewiele. Z miłością jest jak z gruszką. Gruszka jest słodka i ma kształt. Spróbujcie zdefiniować kształt gruszki."

Jaskier, Pół wieku poezji,

w: Andrzej Sapkowski, Czas pogardy

W Czasie Zmian

Kwestia: a co z aeternae veritates? Odpowiedź: znikają.

George Berkeley, Dzienniki filozoficzne

Słońce i Księżyc, powietrze i woda, kultura i natura, wrażenia i myśli, nawet ludzie na wakacjach - w ciągłym ruchu.
Miałem szczęście, że udało mi się wreszcie spotkać z grupą niesamowitych ludzi, spokojnie usiąść przy ogniu, toczyć rozmowy... Dyskusje, by wręcz rzecz: filozoficzne dysputy, sięgające do ludzkiego wnętrza i wydobywające zeń urobek w formie złotych spostrzeżeń wraz z każdym długo przeżuwanym przez szczęki umysłu zdaniem.
Nie powiem, bardzo mi tego brakowało.
Nie powiem, takie rozmowy dla osoby skorej do rozmyślań  n i e  m o g ą  jednak zakończyć się bez, wydałoby się komuś kochającemu ponad wszystko spokój i prostotę własnego myślowego zaścianka, szkody, a nawet - o zgrozo - rozsypaniem składanej z większym czy mniejszym zapałem układanki-sposobu postrzegania rzeczywistości na części pierwsze..! Niejeden wagonik z bezcennym kruszcem myśli wskutek nagłego wstrząsu zastanego w głowie porządku rzeczy wykoleił się, oczekując cierpliwie na ponowne wtoczenie na właściwy tor, gdy tylko będę w stanie mu w tym dopomóc...

Ale czy wstrząs zawsze jest czymś złym? Po trzęsieniu ziemi, nauczeni doświadczeniem, ludzie wznoszą domy o solidniejszych fundamentach i umocnionych ścianach.
Z czasów szkolnych - piłkę, która po niecelnym kopnięciu zaklinowała się w gałęziach drzewa, uratować mogło przeważnie  w s t r z ą s a n i e  drzewem.
[Nie byłbym sobą, gdybym nie napisał:]Wstrząsu w sensie medycznym jednak nikomu nie polecam ;]

"Wydawało ci się może, że już dotarłeś do celu? Naiwny, spoglądałeś jedynie na pocztówkę z miejsca, dokąd masz się udać!" - słyszę.
Nawet jeśli nie wrócę mądrzejszy, to na pewno bogatszy wewnętrznie. Podnoszę po drodze zabłąkane wagoniki, a drogocenny kruszec duchowego pokarmu wartkim strumieniem napełnia me kieszenie (tych, rzecz jasna, każdy dzień ma sto!)

Myśli moje - w ciągłym ruchu.